শোভাযাত্ৰাত নিহতজনৰ কবিতা: হীৰেন ভট্টাচাৰ্য

এই জুইকুৰা ময়েই জ্বলালোঁ।

জানো আই, এই জুইৰ পোহৰত
তোমাৰ ৰুগ্ন মুখত উদ্ভাসিত
হৈ উঠিব
পৃথিৱীৰ অপৰূপ ৰূপ।

সেয়ে, জুইকুৰা ময়েই জ্বলালোঁ।

দিনৰ পিছত দিন ৰাতিৰ শেহত
দোকমোকালিৰ কোমল বতাহেৰে
মোক নিচুকাই কি ৰং পোৱা
মই নেজানো আই! নিষ্ঠুৰ ক্ষমাৰে
মাথোঁ মোক নেহানিবা। তোমাৰ বাবে আই,
বহুবাৰ প্ৰিয়জনৰ বুকুৰ তেজ দিলোঁ;
এইবাৰ মোৰ মন্ত্ৰপূত শৰীৰ।

জন্মৰ ঋণ পৰিশোধ কৰাৰ আনন্দত
মই যে আজি অধীৰ
সেয়ে, জুইকুৰা ময়েই জ্বলালোঁ।