দুপৰ আৰু আবেলি
বাঁহী : লক্ষ্যপ্ৰহৰ বৰদলৈ
‘‘এটা উত্তেজিত বাঁহীৰ সুৰত
ভোমোৰা উৰে
মোৰ হৃদপিণ্ডত ফুটা কৰে;
দীনতা প্ৰেমৰ, অনাহুত আৱেগৰ...
আকৌ বাঁহী বাজে, তথাপি বাঁহী বাজে...’’
সৰু হৈ থাকোঁতে সাহিত্যিক বুলিলে মই যতীন্দ্ৰনাথ দুৱৰাদেৱক বাদে আন কাকো চিনি পোৱা নাছিলোঁ। লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাদেৱকো অৱশ্যে কিছু পৰিমাণে ভাল...
i see a future artist in you...
ReplyDeleteThank you Sourabh. :)
Deleteআস !!কি কম ...কবলৈ একোৱেই নাই কেৱল শুনিবলৈ শুনি শুনি নিজৰ এখন কল্পনাৰ জগতত যেন বিচৰণ কৰিবলৈ সুবিধা এটা কৰি দিলে । এটাই অনুৰোধ মাত্ৰ যেন এইটোতেই ৰৈ নাযায় এইটো আৰম্ভ হওঁক এজন শিল্পী মানুহৰ শিল্পী মনৰ সুৰৰ ... keep up the flow bro ...
ReplyDeleteআন্তৰিক ধন্যবাদ যাচিলোঁ প্ৰাণজিৎ৷ :) প্ৰেৰণা যোগালে তোমাৰ মন্তব্যই...
Delete